Na de Pabo wilde hij met zijn Finse vriendin die hij ontmoet had tijdens een stage in Amerika, gaan samenwonen. Maar zijn geboorteplaats Wijchen vonden ze te klein voor een Finse jonge vrouw die haar weg in Nederland moest zien te vinden. Het werd dus Amsterdam. “Een hele stap voor mij. Ik wilde daar ook in de buurt aan de slag maar niet op een grote stadsschool. Omdat ik de omgeving niet kende ben ik bij een detacheringsbureau begonnen. Met hen ben ik in gesprek gegaan over wat voor soort school ik zocht en via hen ben ik terecht gekomen op De Zwaan.”

Dat beviel zo goed dat hij een vaste aanstelling wilde en dat was wederzijds. De Zwaan wilde hem ook graag houden. Nu staat de 24-jarige leraar al anderhalf jaar vast voor groep 6. Tijdens het sollicitatiegesprek voelde het qua sfeer gelijk al goed, blikt hij terug. “Er was een klik. En de school had een divers team, dus ook een aantal twintigers en dertigers die er lesgeven. Dat vond ik voor mijn eerste baan wel belangrijk.”

Sparren
Hij begon vlak na de lockdown. De leerkrachten mochten nog niet samenkomen in de teamkamer. “Dat vond ik wel spannend. Het open deuren beleid maken ze hier echt waar. Je kunt altijd bij iedereen naar binnen voor een praatje, om iets te vragen of ergens over te sparren. Die laagdrempeligheid was er al vanaf dag 1. Heel fijn vond en vind ik dat.”  De Zwaan heeft twee locaties. Matthijs werkt op de bovenbouwlocatie. Het voordeel van een splitsing in een onderbouw- en bovenbouwlocatie is dat er van elke groep twee klassen in dezelfde locatie zitten. “Ik kan altijd sparren of hulp vragen aan mijn collega’s die de andere groep 6 doen. Zeker voor een beginnende leerkracht als ik, is dat erg fijn. We bereiden ook samen de lessen voor. Dat scheelt tijd en verhoogt de kwaliteit. Zeker voor ingewikkelde lessen als begrijpend lezen is dat een grote meerwaarde.”

Inspirerend
Matthijs had toen hij solliciteerde wat twijfels bij een daltonschool. Dat kende hij helemaal niet dus hij wist niet of hij met dit type onderwijs uit de voeten kon. “Tijdens het gesprek wisten ze mij al gerust te stellen. Ze zijn het aan het opbouwen en ik kon daar gewoon in meegroeien. Dat we dat als team nu met elkaar opbouwen, vind ik inspirerend. Je bent op die manier extra betrokken bij de ontwikkeling van de school.” 
De daltonopleiding volgt het team tijdens de studiedagen gezamenlijk. Daarnaast is er ook nog de Floreer Academie waar Matthijs een aantal kortdurende cursussen volgt. “Er is heel veel keuze uit cursussen waar je direct wat aan hebt. Ik doe dit jaar bijvoorbeeld de BHV-opleiding, de kanjertraining en de burgerschapscursus. Zo blijf je zelf ook leren.” 

Over zijn begeleiding is hij louter positief. Niet alleen omdat iedereen voor hem klaar staat maar ook omdat hij zelf kan aangeven waar hij behoefte aan heeft. “Ik heb in het begin aangegeven dat ik zelfstandig wilde opstarten en niet met iemand naast me. Daar word ik nerveus van. Dat vonden ze prima. Na verloop van tijd kwam er een intern begeleider een paar keer kijken in de les en werd er geïnformeerd wat ik nodig had en waar ze mij mee konden ondersteunen. Zo heb ik een paar keer om feedback gevraagd en heb ik begeleiding gevraagd bij mijn eerste multidisciplinaire overleg. Dat is hier allemaal heel laagdrempelig. Het team en de directie is daar heel zorgzaam in. Dat zijn dingen die er voor zorgen dat je je direct thuis voelt op deze school.”